آنژیوکت‌

آنژیوکت چیست؟

آنژیوکت‌ (angiocatheter) و متعلقات وابسته به آن، ابزار مهمی برای پزشکان در کاربردهای تشخیصی و درمانی به حساب می‌آیند. انتخاب آنژیوکت‌ مناسب در ارائه بهترین مراقبت‌ها به بیمارها بخصوص افراد مبتلا به بیماری‌های خاص و کسانی که به چندین دارو از طریق تزریق نیاز دارند، ضروری است.

کاربردهای دیگر آنژیوکت

از این وسیله بیشتر برای دسترسی به رگ و عروق قبل از جراحی یا در اتاق‌های اورژانس استفاده می‌شود. معنی دقیق این وسیله پزشکی، کاتتر عروق محیطی است.  یک کاتتر کوچک و انعطاف پذیر که وارد رگ بیمار می‌شود و تزریق‌های وریدی و ورود مایع درمانی به عروق را تسهیل می‌کند. علاوه بر تزریق، می‌توان برای گرفتن خون از آن استفاده کرد.

وقتی angiocatheter یک بار در رگ بیمار قرار داده می‌شود، بعد از آن نیازی نیست برای هر بار تزریق یا گرفتن خون، رگ‌گیری انجام شده و به رگ آسیب برسد. این ویژگی، مهم‌ترین مزیت استفاده از این وسیله طی درمان بیمار به حساب می‌آید.

اجزای آنژیوکت استاندارد

هر angiocatheter استاندارد به منظور ارائه بهترین خدمات به بیماران از اجزای خاصی تشکیل شده است. بدیهی است طراحی و کیفیت جنس این اجزا در میزان بهره‌برداری آنها نقش مستقیم دارد. یک angiocatheter از اجزای زیر تشکیل شده است:

1. بخش پلاستیکی. این بخش در داخل رگ یا ورید بیمار قرار می‌گیرد.
2. بال آنژیوکت. پرستار این بخش را در دست می‌گیرد که بتواند به‌راحتی آن را روی دست بیمار فیکس کند.
3. دریچه. از این بخش، می‌توان دارو را به‌وسیله سرنگ به داخل رگ تزریق کرد.
4. محل اتصال. از این بخش، ست سرم یا لاین تزریق متصل می‌شود.
5. سوزن. angiocatheter را به وسیله سوزنی که دارد وارد ورید بیمار می‌کنند. بعد از ورود، کاتتر یا بخش پلاستیکی در ورید بیمار باقی می‌ماند؛ ولی سوزن یا همان نیدل خارج می‌شود. سپس با یک چسب ضد حساسیت، روی پوست بیمار محکم می‌شود.

وارد شدن سوزن آنژیوکت در ورید دردناک است که همیشه با اضطراب و استرس همراه است.  برای حل این مشکل می‌توان از بی‌حس‌کننده موضعی استفاده کرد. توصیه می‌شود که کاتتر هر ۹۶ ساعت باید به دلیل ریسک عفونت در محل angiocatheter، تعویض شود.